2de en 3de week thuis

Week 39

We hebben Caraad (24/9) bezocht zodat Maylí alvast weet waar pappa straks vele uren zwoegt om centen binnen te harken zodat de 3 dames het kunnen uitgeven. Ze was relaxed, we hebben even getekend op het whitebord en bij Ingrid allemaal foto’s van de kids gekeken. Ondertussen kon Rutger bijpraten met een aantal collega’s. 

Wandeling (het waterleiding rondje) met Cooper werd een kiekeboe spelletje om haar mee te krijgen. Mamma verstopt zich achter een boom 100 meter verder. De loopfiets is meer een draagfiets geworden. Uitdaging voor haar, laten we haar staan, en voor ons, hoe lang laten we haar staan. Ach ze kan nergens heen, midden in de weilanden. He wie ben jij? Ik ben een paard!

Pff blijft vermoeiend allemaal. 

De mikkelhorst in Haren. Hoeveel driewielers, tractoren, en andere voertuigen daar wel niet staan! We merken dat Maylí hier geen ervaring mee heeft. Dat ze haar benen moet gebruiken om te trappen is volledig nieuw. Ook sturen zit er (nog) niet in. Toch gek dat ze dat helemaal niet kent, alhoewel in Thailand stikt het van de scooters en brommers, tuktuk en geen fiets.

Mamma heeft een nieuwe fiets gekregen en staat kant en klaar voor de start met stoeltje achterop. Nu eerst nog een droge dag zodat we samen kunnen fietsen. 

Donderdag regen, regen, en nog eens regen. En eind van de middag begint Maylí hangerig te worden. We tekenen nog samen maar ze valt op schoot in slaap. Ze is niet lekker. Rutger komt thuis, even weg geweest, en instrueer hem een noodle soep te maken voor haar en dan geeft ze over. Zielig. Ik denk dat ze koorts heeft, ze voelt warm. Lekker naar bed. Ze geeft zelf al aan niet te willen douchen. Een paracetamol ( in drankvorm nog gekregen toen we haar meenamen uit het tehuis) en slapen. De volgende ochtend is ze nog warm. Eerst maar kijken of ze wat wil eten. Gelukkig net een badjasje gekocht van paw patrol (roze). Een halve rijstwafel, mandarijn, 3 druiven. Ze wil dan wel douchen en aankleden. De cars puzzel maken we samen en we spelen met Lego en dan merk ik dat ze inzakt. Ik leg haar op de bank, kleedje erover en Telekids op tv. Hopelijk valt ze even in slaap. 

Ondertussen is Rutger al een tijdje weg. Dit lijkt geen probleem. Ze vraagt wel af en toe maar dat is het ook, mooi zo. Materiaal halen voor de vijver, een hekwerk zodat ze er niet (meer) in kan vallen. Geslaagd weekend project! Ook veilig voor (duwende) neefjes!

Bezoek Bram en Joep 

Op zondag (29/9) een uitje naar de familie in Goor. 3 dagen eerder al begonnen met voorbereiden, nog 3 nachtjes slapen en dan gaan we naar Bram, Joep, Rolf, Linette en opa en oma komen ook. En nog 2 nachtjes en nog 1 nachtje, dan in de auto van pappa. 

Ze had er zin in. Een nieuw jurkje aan met zuurstokroze vestje (wat is niet nieuw) staartjes in en gaan. De jongens hebben er ook zin in ( en ouders). Opa en oma zijn ook gekomen. Linette heeft Bram en Joep vertelt dat ze Maylí eerst met rust moeten laten en dat ze dan zelf wel komt spelen. Eerst even ontdooien bij mamma maar het kleine keukentje van Joep lokt. Een maïskolf en theekopje leuk! (Linette zoekt direct in de doos naar dubbele keukenspulletjes om aan Maylí te geven, zo ben ik weer wat rommel kwijt).

Binnen een half uur kruipt ze op de grond bij Joep en Bram. Een muziektriangel wordt mooi door Bram voorgedaan. Wat zijn de jongens trots en blij te kunnen spelen met hun nichtje. Bram geeft zelfs zijn ouderwetse bromtol (gekregen van zijn tante) aan Maylí, ik speel er toch niet meer mee, zo lief! Van te voren hebben de neefjes strijd wie met Maylí en wie met Cooper mocht spelen en uiteindelijk gewoon samen spelen. Zo leuk om te zien. Lekker koffie met taart en we genieten hoe alles gaat. Tussen de buien door naar buiten met Cooper en de bende. J en B laten Maylí zien hoe je op de loopfiets kan stunten in het bos. Een modderige bende, dat hoort erbij, mamama wast wel weer ( he linette?).

Op de crossbaan met heuveltjes racen de jongens en Maylí doet ze na. Ze heeft nog niet zo lang en goed op de loopfiets gedaan, geweldig, trots. Hopelijk een goed begin. 

Lunch, knakworstjes op brood, je raad het al, geen brood wel 4 worstjes. Daarna laten de jongens hun kamers zien. Bram zijn stapelbed, ze klimt naar boven en springt, bonk tegen het plafond. Dat deed best zeer maar geen traan! Op Joep zijn kamer kun je wel springen op bed, jippie. Dikke lol samen. Tijd om naar huis te gaan. Maylí slaapt net buiten Goor al, Cooper direct en ik houd het tot Ommen vol. Zoals Rutger zegt, de drie teven slapen en ik ook bijna, haha. 

Week 40

Rutger probeert een ochtend (maandag) te werken, op kantoor. De dag begint al snel met strijd met ontbijt. Na een hap wil ze niets meer. Na half uur schuif ik al het speelgoed en boekjes aan de kant. Zo eerst eten. Wil je een banaan ( laat hem zien) ze knikt ja, ik zeg nee, eerst brood. Appel, mandarijn, nee. Ik lees ondertussen een tijdschrift, gefrustreerd. We gaan niets doen als jij niets eet. Na 1,5 uur is de ene boterham eindelijk op, doel bereikt. Kan ik eindelijk douchen en aankleden. Juf Roos blijkt een hit te zijn. Soms komt zomaar een liedje voorbij (poesje mauw, ik houd van jouw, eh kom eens gauw) Korte verhaaltjes, liedje erbij, top. Tijd voor mezelf onder de douche. Als ze naar pappa vraagt, die is werken. Helaas is de lunch een drama. Een paar lepels Chinese cup a soep en een kwart boterham. Pappa komt niet thuis als jij niet eet! Klaar mee vandaag. Rutger komt thuis, en wat gaan we doen vanmiddag doen? Ja eh

Mediamarkt, intersport ( nieuwe sportschoenen voor R) en de kinderboerderij in Leeuwenborg. Pff dag voorbij. Gelukkig even tennissen vanavond waar ik even wordt opgebeurd door de dames. Heel fijn, dank jullie wel!

Een nieuwe ochtend, Maylí is druk met puzzelen. Ze kijkt niet echt maar probeert maar wat. Als je een puzzel maar vaak genoeg doet, gaat het steeds beter. Tja hoe leg je uit dat de rechte kantjes aan de zijkant moeten en kijk naar het voorbeeld? Een boekje van een lelijk eendje met puzzels (6 stukjes) is een succes. Cake bakken samen en spatel aflikken samen ( oude tijden herleven, vroeger ook altijd de beslagkom uitgelikt, en mams heeft vele cakes gebakken)! En weer puzzelen, ik mag me er zelfs niet mee bemoeien. Oké ik doe het randje wel(45 stukjes). 

‘S Middags is het plan te zwemmen in Zuidlaren. Eerst eten dan zwemmen, nou dat werkt als een tierelier! Appelstroop en pindakaas😀snel een rondje fietsen met Cooper en op naar het zwembad. Ze heeft er zin in, “mei naam”, ja je gaat zwemmen. Hop erin. Het is lekker rustig, behalve het diepe bad vol oudjes waar wij niet hoeven te zijn. Natuurlijk de glijbaan uitproberen. Nadat we zeker 10x eraf zijn geweest, samen met pappa of mamma, zien we, verboden 0-5 jaar, ach nou ja, ze is 4,5 jaar en wij gaan altijd samen. 

Vermoeid weer thuis, denk je dan, wij wel, Maylí nog steeds energie. Ik ruim wat op en we eten paella, extra garnalen, lekker. Ze komt naast me staan op het krukje, bij het fornuis, mmmm. Hele bord leeg gegeten inclusief doperwten en ... mosselen. Ze probeert 1 mossel, lekker en eet de rest ook op. 

Een geslaagde dag!

Op woensdag een bezoekje aan het kantoor van mamma, Maylí krijgt een roze Nijntje van collega Ab. Deze valt in de smaak. Smiddags een noodreparatie door Rutger aan de woonboot in Eernewoude dus mamma met Maylí ook die kant op anders is pappa de hele dag buiten beeld. En wie zijn daar ook: pake en beppe! Cooper is zo blij en springt de woonboot door van geluk. Mag ik hier blijven! Maylí krijgt een zaklamp van pake en pake laat haar de kelders zien, whoo donker, tja daar is de zaklamp voor. Maylí is niet bang en verkent de kelders, omkomen van de dorst zul je daar niet!

Leuk dat ze de woonboot al een keer heeft gezien want daar zullen we komend voorjaar en zomer vast vaker komen. Ik zie haar straks zo samen met Cooper de stijger afspringen (met zwemvest). Aport!

De loopfiets gaat gelukkig steeds beter. In Eelde in het bos al een rondje gedaan terwijl we Cooper (dierendag) uitlaten. Ook rondje hoorseplas helemaal op de loopfiets. Top. Lunch bij kaaphoorn (lekkere kroket).

Afgelopen week was Jenthe-Rixt jarig (8 jaar). Het is te vroeg om op een drukke verjaardag met vele voor Maylí onbekende mensen en kinderen te verschijnen. Dus gaan we zondag (6/10). Kan ze rustig met haar grote neef Dethmar en nicht Jenthe-Rixt spelen. Eerst rustig op de bank naast jarige J-R en mamma een donut eten. Ze ziet de speelgoedkamer al en wijst. Ga maar kijken! Een barbiepop waar het hoofd vanaf is, dikke lol. Duplo auto’s, etc, genoeg vertier.

Al snel ontdooid gaan ze naar buiten. De trampoline lonkt! De glijbaan en de schommel, leuk leuk. Ze doet alles na. Wat een vertier. Een zakje chips wordt op de trampoline opgegeten. Wat voor onderonsjes hebben die kids?

Een uur later weer naar binnen, de mega Mindy verkleedset moet worden uitgeprobeerd nadat J-R deze ook aan had. Tja verkleden als wie of wat en dan spelen kent Maylí niet. Komt ook nog wel. Ondertussen zitten wij te genieten van een glas witte wijn! 

Inmiddels gaat Rutger smorgens naar kantoor. Ik ben dan wel blij als hij thuis komt. Dagen zijn wel lang om zon kleine smurf alleen te moeten vermaken. Even de focus van Maylí op pappa dan. Meestal bedenken we voor de middag een uitje, kinderboerderij, bouwmarkt, apenkooi, supermarkt en/of nog wandelen met Cooper. 

Volgende week een kennismaking met de directrice van de quintusschool. Ben benieuwd. Misschien heeft ze wat tips qua werkjes maken of kleine oefeningen die de kleuters doen, en of ze keer uurtje met ons mag kijken in haar toekomstige klasje. 

Wat gaat het goed! Eten en slapen geen probleem. Inmiddels wel al paar keer voor zevenen of zelfs zessen een wakker kind. Als het echt te vroeg is dan hebben we afgesproken haar terug naar haar bed te brengen. En dat werkt! Dan blijft ze liggen totdat Rutger gaat douchen. Mooi! Ook weer opgelost. 

Soms blijft het lastig wat gedrag is van een vierjarige en wat hechtingsgedrag. Inmiddels weet ze ons echt wel te vinden op schoot, aan de hand, claimen etc. Naar de wc gaan kan ze echt wel zelf (4,5 jaar) maar we moeten haar helpen en erbij blijven, typisch hechting. Ze huilt nooit, behalve als ze haar zin niet krijgt. Soms valt ze of doet zich echt wel pijn, maar huilen is geen sprake van. Natuurlijk troosten we haar dan toch. 

Het gaat steeds beter in huize Hotsma te Glimmen. De rest van onze belevenissen als gezin zullen  niet meer op reislogger verschijnen. 

Bedankt voor jullie medeleven en reacties en tot ziens!

Liefs Maylí, Rutger, Bernardy en Cooper.