Back to Bangkok

Met 28,8 graden om 8 uur smorgens ( zien we bij het weerstation) rijden we in de taxi naar Bangkok. De rit duurt langer dan de heenreis, 3,5 uur. Het ging trouwens buitengewoon goed. Geen gemekker of gehuil. Beetje reisziek maar de reeds klaargelegde plastic zak pakt ze zelf zodra ze moet. Kind uit het boekje. Bij de tussenstop maar koekjes gekocht. Het liefste eet ze deze allemaal tegelijk op. Alles is voor Bassie! Maar mamma heeft een uitdeel beleid, dus iedereen een en dan nog eentje. 

Half 12 zijn we terug in het chatrium hotel. We voelen dat Maylí zich direct thuis voelt. We hebben een gratis upgrade gekregen, een volledig appartement met 2 slaapkamers en 2 badkamers, keuken en woonkamer. Mooie opstap naar ons eigen huis. Je zag Maylí kijken, een groot bed, maar waar slaap ik dan? We wijzen haar de andere slaapkamer met twee bedden. Ik leg haar knuffels op bed 1. Hier? Of 2. hier? Nee, bed 1 wordt het! Prima. Vanavond maar kijken hoe dat gaat. Wat langer bij haar blijven tot ze in slaap valt. En anders slaapt een van ons er wel naast. 

We hebben direct een taxi besteld om naar de ambassade te gaan vanmiddag. Maar eerst lunch. Heerlijk. Madam is zo vrij geworden dat ze alleen de lift in stapt, gewoon achter ons aan loopt, en naast de aap gaat zitten die vorige week nog heel eng was. 

We komen in gesprek met een blonde dame die ook met een klein donker jongetje (2 jaar) loopt. Ze vraagt aan ons of wij een adoptie kindje hebben. Heel toevallig komt het jongetje uit hetzelfde kindertehuis als Maylí. Zij zijn nu 2 dagen samen. Heel bedeesd en rustig nog. Die komt nog wel los. Hij gaat in Australië (Perth) wonen. Toch leuk om elkaars verhaal te kunnen delen. Ze vertelde nog dat de jongens in het kindertehuis als ze 6 zijn naar een ander tehuis gaan. Waarom? We weten het niet. Ook was er nog een jongetje dat naar Nederland zou gaan. 

Bij de ambassade zijn we gelukkig snel aan de beurt en binnen 15 minuten weer in de taxi terug naar het hotel. Jeh we hebben haar paspoort en visum en kunnen naar huis!

Zwemmen!! Jeh en natuurlijk chips tot de zak leeg is, tuurlijk! En een appel vind ze ook lekker. 

Inmiddels kan Rutger gewoon even weglopen. Wat fijn! En zit ze op mijn bedje. Rutger zegt, ik heb afgedaan. Ze moet me niet meer, haha, nou dat is zeker niet waar, gelukkig maar. 

We eten wat bij de streetfood tent om de hoek. Aan de hand van pappa en mamma loopt ze mee. Weer 1,2,3 en hoog. Ja dat doen we 2x en dan klaar. Daar is ze het natuurlijk niet mee eens en gaat in verzet. Blijft zitten op de grond. Wij staan 3 meter voor haar. Loopt ze zo de straat op! Oké leermomentje voor ons, we laten haar niet meer los langs de straat. Als mevrouw haar zin niet krijgt dat zit er echt een kop op. En als we een beetje boos worden lacht ze ons nog lekker uit. Nog!

Douchen en in bed. We hebben geen enkele moeite haar in bed te krijgen. Ze gaat heel lief slapen met al haar knuffels na nog een klein verhaaltje van Bobbi met een olifantje. Welterusten. 

Morgen laatste dag Bangkok-city.