De board meeting en een doorbraak
4 september 2019 - Bangkok, Thailand
Vroeg op (voor mij dan) half 7 want om 7.45 is Oi er om naar het adoptiecentrum, de board meeting, te gaan. Vandaag is de officiële overdracht. We kleden ons netjes aan, pappa lange broek, mamma lange jurk, Prae Mai haar schattige rokje met visjes. En allemaal nette schoenen! Snel ontbijten en de auto in.
Helaas wordt ze weer reisziek, zo zielig. Gelukkig houden visjes wel van wat eten.
We zijn ruim op tijd dus kan Prae mai nog een choco cakeje opeten. We lopen het adoptiecentrum in en zien dat we niet het enige stel zijn. Prae Mai vindt het spannend. Wat gaat er nu weer gebeuren?
We mogen naar binnen. Een oude grijze dame van naar schatting75 jaar, moeder overste in het midden en links en rechts van haar nog twee dames. Deze schreven af en toe wat op maar stelden geen vragen.
Moeder overste begint. Jullie komen uit Nederland. Waarom noemen jullie jezelf Dutch en zeg je Holland? Wanneer gaat ze naar school? Heeft ze haar bed vanmorgen zelf netjes op gemaakt? Huh tuurlijk niet, nou dat moest ik haar echt wel gaan leren voor de discipline. Waar komt ze vandaan? Hoe lang was de eerste ontmoeting? Ging ze makkelijk mee? Hoe gaat het? Ik kreeg Tips voor haar eenkennigheid en dat het echt wel goed gaat komen. Wat is mijn strategie daarin?
De mensen uit het zuiden van Thailand zijn over het algemeen koppig. Zulke vragen. Oh ja en een leuk feitje: Prae Mai betekent Silk (zijde)! Dat konden ze ons in het tehuis niet vertellen. Zo blij om te weten.
We krijgen akkoord en kunnen gaan . Ik pak snel de cadeautjes. Moeder overste houdt wel van stroopwafels!
Daarna nog even wachten op wat documenten en kunnen we gaan.
We zijn vanaf vandaag de officiële pleegouders van Prae Mai. Yes!
Bij aankomst in het hotel zijn we moe en weeïg. Mijn verkoudheid helpt niet mee. We doen een spelletje, vier op rij oftewel hoe snel is alles vol, pappa mamma rijgen kralen, het liedje baby shark zetten we op en wij doen mee. In de auto ook gedraaid om haar op te vrolijken. Papa en mamma doen alles mee, Prae mai kijkt ernaar, mooi dat jullie zo gek zijn om mee te doen. Dan heeft ze een kleine My little pony (sorry Sandra/Annelaura) die eraan moet geloven. Deze wordt door de kamer gegooid. Ik gooi deze terug. Nog een keer, papa gooit ook, en zo gaat deze pony de hele kamer rond. Dikke lol. Ik spring op het bed en ze komt er al snel achteraan springen. 1,2 en bij 3 laten we ons vallen. Ze pakt mijn handen en samen springen we het hele bed rond. Na een twintigtal x heb ik het bloed heet en geen lucht meer (snot verkouden). Ik maak een koprol op bed, tsjesus dat is lang geleden zeg, Prae Mai doet mij na en zo gaat het nog een tijdje door. Ik doe mijn jurk uit want warm. Dan kijkt ze gebiologeerd naar mij en mijn slip. He daar zit een haartje, ja dat klopt! En voor ik het weet is ze mij van boven en onder aan het inspecteren. Ik lach me helemaal kapot. Ja, zegt Rutger, dat heb ik ook al gehad. Wat hangt daar!
Ik moet afkoelen. Ik zeg zwemmen en doe een zwembeweging? Jaja, en we doen snel onze zwemkleding aan en gaan naar het zwembad. Hopelijk is het ijs iets meer gebroken tussen ons. Wat een opluchting dit.
In het zwembad hebben we ook lol met zijn drieën. De bal overgooien maar ook de little pony is weer de pineut. Wat een waterrat is het. Dat wordt straks lachen met de neefjes, nichtje en andere kinderen. Ik mag ook al dichter bij komen en aan haar zitten.
De wc is nog Rutger zijn ding, maar die kreeg ook de deur voor zijn neus dicht gegooid. Zo van, ik kan hetzelf wel, alleen de doorspoelknop is te zwaar. Ze is aan het uitdagen. Leuk.
We eten chicken wings en een club sandwich. Ze peuzelt alle stukjes vlees tot op het bot eraf. Patatjes zijn ook lekker.
Daarna maar weer zwemmen, stickers plakken en water over jezelf gooien.
Rond half 5 zijn we wel klaar voor vandaag. We gaan terug naar de kamer. Tring tring, he mijn telefoon gaat. Wie zou dat zijn? FaceTime met opa Jan. Toevallig eerder op de middag hadden we haar laten zien dat je elkaar kan bellen en kan praten. De telefoon is al een dingetje zeg maar. Memorie is nu het favoriete spelletje. Ze probeert de telefoon sneaky af te pakken.
En dan zitten daar opa Jan, Pake, oma Ans en Beppe samen aan tafel. Wat een verassing! Prae mai wil graag kijken op de telefoon en ook Cooper komt door het beeld wandelen. Die reageert op ons stemgeluid met een blaf. Tja toch samen even proosten dat ze sinds vandaag officieel opa en oma zijn geworden. Ontzettend leuk en lief om elkaar even te zien zo. En wat zijn ze trots op hun kleindochter! Al snel moet ik de gekke mamma weer uithangen. Echt wat een opluchting voor mij maar ook voor Rutger. Hopelijk blijft het zo en wordt het alleen maar beter. Het is een schatje. Wij zijn super blij en trots op haar.
Morgen naar de Nederlandse ambassade voor haar visum.
In ieder geval van harte proficiat met het officiële ouderschap🥂🍾🌰
Ben zo blij voor jullie dat jullie nu officieel papa en mamma zijn.
Gefeliciteerd en wat een mooi meisje.
Knuf van mij.
Groet Ria
Haha heeeeeel herkenbaar, elke dag even eind middag mijn mail checken of er weer een mooi verhaal is van jullie.
En wat zijn jullie super ouders, mooi om te lezen allemaal! En wat een dropje is ze toch! 💚
Liefs van ons
Liefs van ons beiden, Anneke en Janneke.
Liefs Frouk
En wat leuk om jullie te zien stoeien en springen dat doen de boys ook nog steeds met ons. Veel liefs van ons 💋💋💋💋
Heel fijn dat alles goed verlopen is, alhoewel jullie weer met een soort heks temaken kregen. Niets aan de hand, gewoon doorgaan. Wij hadden een hele gezellige dag samen met Betty en Tzjitse samen en geproost op deze bijzondere dag. Cooper was ook heel blij, de rust zelf. Hopelijk morgen weer een stapje vooruit Bernardy. I hope so.
Supergefeliciteerd met jullie dochter!!
Geluk !
(My little pony vindt het vast niet erg hoor😜)
Gefeliciteerd !
Prachtige foto’s en weer een heerlijk verhaal.
Liefs van ons allemaal.