Dromen worden werkelijkheid

Prae Mai heeft gisteren van pappa een centje gekregen en mamma dacht, daar hoort een portemonnee bij. Als ze iets krijgt, of soms zichzelf toeëigent, is het van haar en houdt ze het stevig vast (en ze slaapt ermee). De portemonnee van pappa ligt op het randje van ons bed. Ze heeft door dat de centjes in het kleine vakje zitten. De jongedame haalt vakkundig dit vakje leeg en stopt het in haar eigen portemonnee. Het meest grappige vanalles is dat ze daarna heeel zachtjes tegen pappa “thank you” zegt. Waar ze die woorden vandaan heeft? Haar eerste zakgeld heeft ze zichzelf toegeëigend. 

Bij het ontbijt zit er een gemengd stel (Thai-Zwitsers) met een kindje van bijna 2 jaar naast ons. We raken aan de praat. Zij is Thaise. Ze vraagt hoe onze kleine meid heet. Prae Mai. En jullie dochter, Meta. Ah mooi!  We vertellen dat ze uit een kindertehuis uit het zuiden komt. Zij komt uit het noorden van Thailand, omgeving Chang mai. We vragen haar naar de betekenis van Waranya. Dat moet ze opzoeken maar dat gaat ze doen. Dank je wel. 

Het is 9 uur. We besluiten een strandwandeling te maken. Heerlijk windje, rustig lopen. We laten een prachtige foto maken door een stel Chinese dames. 

Pappa is een beetje klaar met dat hand in hand lopen. Je kunt echt wel alleen lopen. Pruttel pruttel pruttel. Nee, loop maar even zelf, kleine teek van me. “Til me op”, is het volgende wat ze vraagt, door twee handjes in de lucht te doen en te mekkeren, piepen. Iets in het Thai. Nee, ik ga je ook niet tillen. Nee nee nee. 

Even later probeert ze het bij mij. Dat kan ik niet weerstaan en ik ga overstag. Ik til haar op. Dat wil ze graag en je moest eens zien hoe blij ze keek. Een behoorlijk eind geslenterd met een kind van 15,9 kg (bij de 7/11 stond een weegschaal). Het zweet loopt werkelijk waar overal, maar niet klagen dit is wat ik graag wil. Zo lief. Alleen houd ik het niet zo heel lang vol. Verderop een terras, zo koffie, veel water en een ijsje voor Prae mai.

Zo zegt Rutger, ben ik van onze teek af, haha. Nou niet helemaal. 
Op de terug weg hetzelfde liedje, alle kanten gehad, maar ook heel even hand in hand gelopen. Kijk nou de foto waarvan ik heb gedroomd!

Ik zeg zwemmen! 

Lopend langs het zwembad, zit de Thaise mevrouw. Ze heeft de betekenis van Waranya al opgezocht. Zo lief. 
Waranya = een persoon die weet wat goed is (Great and Happiness). 

Dan hebben Rutger en ik een plannetje bedacht. Rutger gaat sneaky de kamer uit naar de 7/11 op de hoek. Ik geef de verlossende woorden dat we gaan zwemmen en trek mijn bikini aan. Rutger is inmiddels weg. Ik geef haar haar broekje (bovenstuk echt niet) en zeg dat we nog moeten insmeren. Maar dan roept ze, poh, poh, waar is pappa nou? “Weg”, komt zo terug zeg ik. Nou dat is niet de bedoeling en ze kijkt overal en rent de kamer uit de gang op. Ik erachteraan en haar al schreeuwend opgetild en mee naar binnen genomen. Slot erop en wachten tot pappa terug komt. Ondertussen probeer ik haar op te vrolijken of af te leiden met muziek (kinderen voor kinderen) haar fotoalbum. Helpt niet. Als pappa terug komt is het gehuil direct over, en pappa heeft ook nog een lollie mee. Oké dus als pappa wat langer weg is = iets lekkers! 
Insmeren is geen probleem, tranen zijn snel gedroogd. Op naar het zwembad!

Lekker gezwommen, gechild, gegeten, zandtaarten op het strand gemaakt etc. 

Smiddags proberen we Pake en Beppe te bellen. Gelukt, ze nemen op en ook met videobeeld. Echt heel leuk. Ook Cooper komt even voorbij. De schat! We missen die hond echt wel. Als we savonds thuis komen na het eten zegt Rutger: “is mijn vader niet jarig vandaag?” “Oh eh wat is het voor een datum dan?” 
9 september! Pake is 75 jaar. We bellen nogmaals om te feliciteren. We weten amper wat voor een dag het is laat staan welke datum. Lieve pa, opa, Tsjitze, van harte gefeliciteerrd!!!🎉🎉🎉🎉 In Nederland drinken we er nog een borrel of twee op samen!

Eind van de middag nog even cultureel langs het oude stationnetje van Hua Hin gereden om vervolgens een biertje (Singha) te drinken in hetzelfde barretje als eergisteren en de avondmarkt leeg te kopen. We zijn goed geslaagd. Nog snel wat eten en slapen maar. 

We hadden een super gezellige geslaagde en ontspannen dag. Wat gaat het eigenlijk goed met ons! Ze is op vele gebieden voorbeeldig. Ze gaat altijd heel lief slapen (met al haar verworven bezittingen). Qua eten probeert ze vanalles en eet heel goed. Waar laat dat meisje alles? We zijn heel blij met en trots op haar.